2020 ला शेवटची पोस्ट लिहिणार होते. 

आज चार वर्षं झाली, काहीच लिहिलं नाही...ही सगळी वर्षं केवळ आजारपणात गेली...

पॅरॅलिसिस, डेंग्यू, हर्पिस झोस्टर (नागीण) , त्यानंतर साएटिका, त्यानंतर हृदय ...! 

तेव्हा लिखाण शक्यच नव्हतं.

काल अचानक मोबाइलवर माझाच एक ब्लॉग समोर आला आणि वाटलं पुन्हा लिहावं...

कोणी वाचो; न वाचो.... आपल्यासाठी लिहावं...

या चार वर्षात एक चांगली गोष्ट झाली... महावतार बाबाजी माझ्या आयुष्यात आले...

यू-ट्यूबवर त्यांच्याबद्द‍ल खूप वाचलं ...पुस्तकं घेतली...स्वामींनी...सत्यसाईंनीच मला त्यांच्याकडे नेलं असं 

मी मानते.....पहाटे उठून साधना करू लागले आहे ...

5जुलै 24 ला पाल्पिटेशन मुळे मी शाश्वत हॉस्पिटल ला दाखल झाले...

त्यांनी मला  Anjioplasty करायला सांगितली !! 

बापरे ! मी घाबरले . माझी तयारी नव्हती. पण... 

तेवढ्यात एक दुसरे डॉक्टर एका दुसर्‍या पेशंटला बघायाल ICU मधे आले...

अगदी सहज ते माझ्या कॉट कडे आले....मी हकीगत सांगितली...

ते फाईल पाहून म्हणाले , 'काही गरज वाटत नाही मला ऑपरेशन ची . तुम्ही 

दीनानाथ ला सिफ्ट व्हा. मी तुम्हाला तपासतो...ऽ'

मी शिफ्ट झाले.... डॉ धोपेश्वरकर कार्डिऑलॉजिस्ट, त्यांनी तपासले, 

सगळ्या टेस्टस् पुन्हा केल्या....व    Anjio ची गरज नसल्याचे सांगितले...

मी या गटनेला बाबाजींची कृपाच समजते... कारण ते डॉक्टर कोणा दुसर्‍या 

पेशंटसाठी ााले होते...मी बोलावले नव्हते...

ते अचानक माज्याकडे कसे आले? फाइल का बघितली? व मला दुसरीकडे

का हलवले?  व कोणी माझी  Anjjiography v plasty टाळली? 

बाबाजींनीच ना ? 

 त्यांना शतशः वंदन !!!